Ποιος μπορεί να ξεριζώσει την οργή?

Και ξαφνικά η Ελλάδα φλέγεται. Δεν το περιμέναμε ή δεν το είχαμε προβλέψει? Καίγονται τα κτίρια ή τα σαρκία μας? Βρήκαμε επιτέλους κάποιους ορατούς εχθρούς να κατευθύνουμε τη μανία μας? Είναι οι αναρχικοί τελικά αυτοί που ασεβούν στη μνήμη του νέου θύματος της κρατικής καταστολής και ευθύνονται για την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού της χώρας? Αν ναι, επιτέλους βρήκαμε την αιτία του προβλήματος και αρκεί να εξοντωθούν για να εξυγιανθεί η κατάσταση! Είναι οι αστυνομικοί αυτοί που δημιουργούν τα αδιέξοδα της σημερινής κοινωνίας συντροφεύοντας τους νέους με την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και την απονοηματοδότηση των εννοιών? Αν ναι, αρκεί να εξαφανιστούν και όλα να διευθετηθούν!
Παλεύω να καταλάβω τι έχει συμβεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα και κάθε στιγμή η άποψη μου αλλάζει. Δεν έχω διάθεση να βρω κάποιον θύτη αλλά να αντιληφθώ ποια η ευθύνη μου σε αυτό που συμβαίνει. Γιατί δεν μπορεί να μην έχω ευθύνη, δεν μπορει να φταίνε μόνο κάποιοι άλλοι. Η σιωπή μου και η ανοχή μου οι χειρότεροι εχθροί. Στηλιτεύουμε τους οικονομικούς μετανάστες που όρμηξαν στα ‘’σπασμένα’’ καταστήματα και άρπαξαν ότι βρήκαν εμπρός τους αλλά δεν αναλογιζόμαστε την ευθύνη μας απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, την απάθεια ή και την αρνητική μας δράση που τους οδηγεί σε απομόνωση και εξαθλίωση .
Το παιδί που δολοφονήθηκε στεγνά το Σάββατο το βράδυ έγινε λαϊκός ήρωας εν άγνοια του. Προσπαθώ να αντιπαρέλθω το τραγικό γεγονος αυτό καθεαυτό και τη στιγμή που προσεγγίζω το μήνυμα που δόθηκε μέσω της απώλειες του, λυγίζω. Ένας νέος εκτελέστηκε εν ψυχρώ και μαζί με αυτόν εξανεμίστηκε η αίσθηση του δικαίου, και της δημοκρατίας. Λαβα οργής από παντού, διαφορετικά στρατόπεδα ξανά- οι καλοί και οι κακοί- και ένα άδειασμα. Δεν με έχει σοκάρει η εικόνα της ισοπέδωσης της Αθήνας και των αλλων πόλεων, αρνούμαι να υποκύψω στην αίσθηση της υπεράσπισης της ατομικής ιδιοκτησίας όταν χυδαία και απροκάλυπτα έχει εγκαταλειφθεί η προστασία της συλλογικής ύπαρξης και συνοχής. Η ευκολία των αφορισμών για την επικράτηση άναρχης κατάστασης , κατάλυσης του κράτους και εφαρμογή ωμής βίας από χείλη που το μόνο που έχουν δημιουργήσει στη ζωή τους είναι μικρές λερναίες ύδρες που αντί για πολλά κεφάλια διαθέτουν πλείστα στόματα κατανάλωσης . Προτιμώ αυτούς που αντιδρούν, έστω κι αν κάποια στιγμή χάνουν τη μπάλα, από αυτούς που ριζώνουν όλο και πιο βαθιά στην αυτοδηλητηρίαση τους. Δεν δικαιώνω την βία , προσπαθώ απλά να προσεγγίσω το πλαίσιο δημιουργίας της. Λειψά και ατελώς πιθανόν αλλά τουλάχιστον κάνω την προσπάθεια μου. Θυμώνω επίσης που πρέπει ο καθένας απο εμάς που συχνάζει στα Εξάρχεια να απολογείται για το αυτονόητο. Οι μπάτσοι δεν έχουν το δικαίωμα να σκοτώνουν ανεξάρτητα αν είσαι στα Εξάρχεια ή στο Ψυχικό αν είσαι δικηγόρος ή μαθητής , αν είσαι αναρχικός ή μπάτσος. Τελεία και παύλα.
Άλλες στιγμές παγώνω και αναρωτιέμαι πως αυτό το ξέσπασμα θα προχωρήσει παρακάτω, πως θα εξελιχθεί σε ανατροπή και όχι απλά σε μια ένδοξη και ηχηρή εκδήλωση αγανάκτησης. Πώς το σπάσιμο των τζαμαριών τραπεζικών καταστημάτων θα επισφραγισθεί με σπάσιμο της αλυσίδας των «αναγκών» που στηρίζουν και γιγαντώνουν αυτούς τους οργανισμούς. Πώς η μολότοφ που εκσφενδονίζεται θα συνεχισθεί με την παρουσία και ενεργή συμμετοχή μας στην διαμόρφωση της πραγματικότητας που θέλουμε και ονειρευόμαστε. Πως ? Νιώθω άδεια αλλά έχω την ανάγκη να δημιουργήσω χώρο μέσα μου για καινούργια πράγματα, χώρο να οραματιστώ μαζί με άλλους, χώρο να κάνω δημιουργήσω και να μοιραστώ. Το ελπιδοφόρο μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι δεν νιώθω μόνη μου ….

Δημητρα Μασουρα

Η Ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται...

Πρίν από 23 χρόνια Μιχάλης Καλτεζάς και τώρα ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Παρακαλώ όσοι περίεργοι να ενημερωθούν.http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=245725 με έμφαση στο σχετικό άρθρο (Τι έγραψε ΤΟ ΒΗΜΑ πριν από 23 χρόνια). al. mara.

σκεψεις για λογοτυπο

Το λογότυπο όντως πρέπει να είναι έξυπνο, παιχνιδιάρικο, εύληπτο και με φαντασία. Μου αρέσει το μοτίβο του αερόστατου ως βασικός πρωταγωνιστής του σήματος και με κάποιον τρόπο να υπάρχει το πορτοκαλί ως χρώμα. Θα ήθελα να συνδυάσουμε το αερόστατο με ένα μοτίβο κίνησης (πχ τον άνεμο) έτσι ώστε να δείξουμε ότι κινούμαστε προς όλες τις κατευθύνσεις και ο άνεμος εξ ορισμού αντιπαρέρχεται την στασιμότητα και την αδράνεια. Ίσως άνεμοι να φυσούν το αερόστατο γύρω γύρω και να το ωθούν προς τα επάνω. Ελπίζω να έδωσα τα φώτα μου κι εγώ , ας ξεδιπλώσουμε όλοι τα ταλέντα μας, τώρα που αρχίζουμε να παίρνουμε μπροστά….

μια εικόνα χίλιες λέξεις...

Ήρθε κατευθείαν από τη χώρα του πάγου, της φωτιάς και του νερού.
Είναι μια εικόνα με νόημα και περιμένει και τη δικία σας ιδέα - πινελιά.
Τakk fyrir Eirini...

Τι θελει πιθανως να μας πει η οικονομικη κριση?

Τον τελευταίο μήνα βαρέθηκα να ακούω για την οικονομική κρίση που ξαφνικά έπληξε σαν άλλος Αρμαγεδώνας την ανθρωπότητα, χτυπώντας κατά κύριο λόγο τις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη το πλήγμα δέχτηκε κυρίως η Ισλανδία , μια χώρα με ένα από τα πιο υψηλά βιοτικά επίπεδα παγκοσμίως. Δεν είμαι οικονομική αναλύτρια για να εξηγήσω με επιστημονικούς όρους το τι έχει συμβεί αλλά η αίσθηση μου είναι ότι τα γεγονότα δεν ήρθαν σαν κεραυνός εν αιθρία. Ένας σκεπτόμενος και διορατικός άνθρωπος μπορούσε να δει ότι η καταναλωτική μανία του Δυτικού θα προσκρούσει κάποια στιγμή σε έναν τοίχο. Επιτέλους ο τοίχος αυτός βρέθηκε μπροστά δυνατός και ελπίζω ικανός να θυμίσει στον άνθρωπο ότι η αλαζονεία του έχει σταθεί εμπόδιο στο να αφουγκραστεί το ρυθμό της φύσης και την αίσθηση της ισορροπίας που την διέπει.

Μπορει να ακούγομαι απαθής και ασυγκίνητη στην ‘’καταστροφή’’ που συντελείται γύρω μου, στον μέσο πολίτη που ξαφνικά δεν μπορει να ζήσει την οικογένεια του, στον άλλον που χάνει το σπίτι του σε πλειστηριασμό επειδή οι τόκοι του δανείου έχουν εκτοξευθεί αλλά δεν είμαι. Απλά έχω την εντύπωση ότι έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου, δεν αρκούμαστε σε αυτό που χρειαζόμαστε κάθε στιγμή, πάντα θέλουμε κι άλλο εισερχόμενοι με αυτό τον τρόπο σε μια τοξική φουσκα. Άνθρωποι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις ανάγκες, απλά δανείζονται ανεξαρτήτως του κόστους. Υπάρχουμε καταναλώνοντας και ξαφνικά η κρίση εμφανίζεται μπροστά μας και ισοπεδώνει το Όνειρο της υλικοκρατίας Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε τι κάναμε λάθος και να δομήσουμε τη ζωή μας σε νέες αξίες? Να πάψουμε να θεωρούμε τον άνθρωπο κέντρο του σύμπαντος και να ενδιαφερθούμε και για τις μελλοντικές γενιές? Να επανακτήσουμε τη σχέση μας με τη φύση και να λειτουργούμε ως κομματι της και όχι ως κυρίαρχοι της? Όλα αυτά δεν σημαίνουν ασφαλώς ότι θα γυρίσουμε στη φάση των σπηλαίων και στο τροφοσυλλεκτικό στάδιο. Θα διεκδικούμε την αξιοπρέπεια της ζωής μας χωρίς αυτό απαραίτητα και πρωτιστως να περνάει μέσα από την τσέπη μας. Αν και στις μέρες μας διακρίνω έντονη δυσπιστία στην συλλογικότητα έχω την ελπίδα ότι μόνο με την εγκατάλειψη του ατομισμού και την προσπάθεια αυτοοργάνωσης των ανθρώπων μπορει να επαναπροσδιοριστούν οι κοινωνίες. Με εντυπωσίασαν οι κινήσεις ομάδων στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη που εισέβαλλαν σε σουπερμαρκετ και μοίρασαν στη συνέχεια τα τρόφιμα στους περαστικούς. Οι περισσότεροι πολίτες επικροτούν την κίνηση ακόμη κι αν αντίκειται στην έννομη τάξη. Μήπως με κάποιον τρόπο ξεκινάμε να σκεφτόμαστε ότι το νόμιμο τελικά δεν είναι και ηθικό?

Η Δήμητρα θα ήθελε να ανοίξει μια συζήτηση επί της προσωπικής ευθύνης στην αλλαγή και στην διαμόρφωση της πραγματικότητας που ζούμε ή θα θέλαμε να ζούμε. Η ομάδα μας αυτό δεν επιθυμεί εξάλλου. Περιμένω σχόλια…

Πως οι παρέες φτιάχνουν τη ζήση μας?

Η Δήμητρα απο Βόνιτσα αναρωτιεται....
"Κάτι που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα είναι η έννοια της συλλογικότητας. Πως η προσωπική δημιουργία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διεκδίκησης, συνταιριάζει με άλλες δημιουργικές δυνάμεις και ξάφνου το αποτέλεσμα δεν είναι το άθροισμα των συμμετεχόντων αλλά η σύντηξη τους. Ένας άλλος οργανισμός γεννιέται, οι πρώτες ύλες δεν είναι υπάρχουν πια, έχουμε συνεχώς νέα παραγωγόμενα στοιχεία τα οποία με τη σειρά τους περιμένουν να μετουσιωθούν σε κάτι καινούργιο.. δυναμική ισορροπία λοιπόν. Κάπως έτσι ίσως να μπορώ να ονειρευτώ το εμείς, ναι θέλω να συν-ονειρεύομαι, να συν-ευρίσκομαι και να συν-κινούμαι! Η συνύπαρξη δεν πιστεύω ότι οφείλει να είναι λύση ανάγκης για να αντιμετωπίσουμε τον φόβο της μοναξιάς αλλά γέφυρα για να ενωθούμε, πιθανώς και απώτερος σκοπός να επεκταθούμε, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Ίσως και τίποτε από τα προηγούμενα. Μπορεί η διαδικασία να είναι απλώς και μόνο αυτό, δίχως να σημαίνει ή να υπονοείται κάτι. Αυτό ωστόσο προϋποθέτει σε πρώτο επίπεδο να υπάρχει η ενδοσκόπηση και η αυτανάγνωση, εάν μου επιτρέπεται η λέξη, η συμφιλίωση με αυτό που μας έλαχε να είμαστε, χωρίς να μας εμποδίζει να γίνουμε αυτό που θέλουμε. Δίχως το εγώ μάλλον χλωμό το μαζί
Πως θα βρούμε λοιπόν το σημείο εκείνο που θα μας κάνει να αναζητούμε τους άλλους, αλλά θα αφήνουμε χώρο στη ραθυμία και στην εγρήγορση, στο τώρα και στο αύριο, στη μοναχικότητα και στη συντροφικότητα, στο πρέπει και στο θέλω στο είναι και στο υπάρχειν ;
Ας δώσουμε χώρο λοιπόν στους εαυτούς μα να γνωριστούμε , να δούμε ίσως και κάτι άλλο από αυτό που νομίζουμε ότι ξέρουμε για τους γύρω μας, κάτι που ίσως μας ξενερώσει αλλά ίσως και μας εκπλήξει
Επιλέγουμε εμείς λοιπόν πως θα νιώσουμε ή μόνο τι θα κάνουμε για την πάρτη μας αυτό που νιώσαμε?"

nea συν - κινητικά!!

Είμαστε πίσω Ελλάδα με νέα σχέδια, όνειρα και δίαθεση να δημιουργήσουμε.
Η αλήθεια αίναι ότι χρειαζόμαστε και τη βοήθεια τρίτων σε δράσεις που σχεδιάζουμε, γι' αυτό το σκοπό καταθέσαμε πρόταση πρός τη Ν. Γενιά, τα αποτελέσματα της οποίας περιμένουμε.
Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά δίπλα. Εάν απογοητευτήκατε, λίγο πιο κάτω μπορείτε να ταξιδεύσετε νοερά σε Λυών και Ελβετία.
Με σέβας alexei mariabel

Η αρχή συν-κινεί..

Ιταλία - Γαλλία - Ισπανία..

όχι με ποδήλατο, αλλά με τα πόδια, όποιος θέλει δηλώνει συμμετοχή μέχρι τις 15 Σεπτέμβρη!!
σε τέσσερις μέρες το πλοίο θα σαλπάρει, από Πάτρα για Ανκόνα... κ.τ.λ.
η διαδρομή Κόρινθος - Κάβο Μαλέας δεν έγινε!! όπως το περιμέναμε η πορεία άλλαξε τελευταία στιγμή από Τρίπολη σε Κύθηρα!!
Αυτά... να είμαστε καλά να κάνουμε κι άλλα πολλά, σαν τον κύριο ετών 60!!, που προθυμοποιήθηκε να μου δώσει ρυθμό και να με συντοφεύσει στη πιο δύκολη ανηφόρα της διαδρομής από το Λεωνίδιο προς Ρειχιά.
alexei marabel

πελοπ οn bike!

Λίγα λόγια για το εγχείρημα μας.

Σε μερικές μέρες θα ξεκινήσουμε για το κατέβασμα της Πελοποννήσου, ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, όχι φέτος αλλά πέρσι, ίδια περίοδο. Χωρίς πρόγραμμα και ειδικές προετοιμασίες με μια γερή δόση τρέλας και αγανάκτησης με ώθησε να επιχειρήσω αυτή τη κίνηση. Αφορμή που με οδήγησε στη κυριολεξία να πάρω τα βουνά, χωρίς να έχω ξανατολμήσει στο παρελθόν κάτι παρόμοιο, ήταν οι περσινές φωτιές. Η ιδέα ότι δεν πρόλαβα να δω πράσινα τα βουνά που κάποια στιγμή ήμουν σίγουρος οτί θα αντάμωνα με οδήγησε σε μια, όπως την ένιωθα, πράξη αντίστασης, στο να κλείσω την τηλεόραση και να ξεκινήσω την επόμενη μέρα με το ποδήλατο μου και τις σκέψεις μου.

Ένα χρόνο μετά, τα πράγματα είναι διαφορετικά, δεν νιώθω την ίδια συγκίνηση, το τόλμημα δεν φαίνεται τόσο δύσκολο, οι συναισθηματικές μου αντιστάσεις έχουν μαλακώσει από την πραγματικότητα, τώρα είμαι εκνευριστικά πιο οργανωμένος και δυστυχώς έχω παρέα! Αγαπημένους φίλους και φίλες που ευτυχώς γι’ αυτούς θα είναι η πρώτη φορά και ίσως με λίγο τύχη και ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς να νιώσουν ότι ένιωσα εγώ.

Μερικά πράγματα λειτουργικής φύσεως.

Η πορεία θα ξεκινήσει με το που θα πατήσουμε το πόδι μας στη Πελοπόννησο, με κατεύθυνση νοτιοανατολική θα περάσουμε από σημεία σταθμούς. Χάρη σε φίλους και συγγενείς θα δοκιμάσουμε τοπικά εδέσματα, θα γευτούμε την αλμύρα της θάλασσας, θα περιπλανήθουμε σε γραφικές και άγνωστες διαδρομές, θα κοιμηθούμε σε ξενοδοχείο 1000 αστεριών και θα απολαύσουμε με σεβασμό την ηρεμία της φύσης. Η πορεία θα τελειώσει όταν κάτι μας εμποδίσει να συνεχίσουμε και αυτό ελπίζω να είναι η θάλασσα στο ακρωτήρι του Μαλέα και το μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης.

Η ακριβής διαδρομή θα αποφασιστεί κατά τη διάρκεια της, με γνώμονα τις παρούσες συνθήκες, την δυναμικότητα της ομάδος, τους αστάθμητους παράγοντες κτλ. Σίγουρο, όμως, είναι ότι δεν θα «περπατήσουμε» σε εθνικές οδούς και θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε πολυσύχναστούς δρόμους. Για να επιτευχθεί το όλο εγχείρημα θα χρειαστούμε λίγο τύχη, βασιλικό πολτό, ψυχική και σωματική υγεία. Α! και ένα ποδήλατο… ένα υπνόσακο, κράνος, μια άνετη σέλα, φωτάκια, ποδηλατικά παπούτσια, πετάλια (βοηθάει), παντελόνι με σπασουάρ. Όλα αυτά σε όσους περισσεύουν, τα δανείζουν στους μη έχοντες. Η εταιρεία, από την άλλη καταβάλει προσπάθειες να προμηθευτεί ότι λείπει είτε ως χορηγία είτε σε πολύ χαμηλή τιμή. Παρακαλώ, εάν έχετε να δηλώσετε ή να ρωτήσετε κάτι να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Alexei Marabel

Γειά σας και πάλι...

μετά από ένα παιδαγωγικό, όμορφο Ιούλιο ξεκινάμε με πολύ όρεξη για διακοπές, για καινούριες γνωριμίες με ανθρώπους και μέρη. Με λίγο τύχη 31 Αυγούστου θα είμαστε στο ακρωτήρι του Μαλέα. Ακούγεται λίγο αστείο, αλλά σύμφωνα με ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα, θα έχουν προηγηθεί καμιά 350 χμ. από το σημείο εκκίνησης, τη Κόρινθο, ούζα στο Λουτράκι, ένας γάμος, μια ελεύθερη κατασκήνωση δίπλα στην Αρχαία Ολυμπία, ψώνια στις εκπτώσεις, πολλές διαδρομές με αυτό - κινούμενα οχήματα... με σταθμούς αρχαίες και νέες πόλεις, πολύ φωτογραφικό και συναισθηματικό υλικό για τωρινές και μελλοντικές δουλειές, νέα ερεθίσματα και ερείσματα. Όλα τα παραπάνω, με λίγο θεία τύχη, θα γίνουν πραγματικότητα και μπροστά σε όποιες δυσκολίες εμφανιστούν, αυτό που προσωπικά εύχομαι είναι να μην μας στερήσουν την όρεξη να κάνουμε όνειρα και να προσπαθούμε γι' αυτά.
Σας χαιρετώ alexei marabel

ΣΗΜΕΡΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ!!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... σας φιλώ!
alexei marabel

Γιατί έχουμε ένα σκοπό και μια 100αριά στόχους

ΑΡΘΡΟ 3^ο

ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός της Εταιρείας είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, της πνευματικής και σωματικής υγείας του πληθυσμού στην κοινωνία οπού δραστηριοποιείται, η ανάπτυξη της οικολογικής συνείδησης, η προβολή και η μεταφορά στο παρόν παραδοσιακών αξιών, και γενικότερα η ανάπτυξη και η ανάδειξη της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

ΑΡΘΡΟ 4^ο

ΜΕΣΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ

Για τον άνωθεν σκοπό, η Εταιρεία δύναται να προβεί σε:

1.-Προγράμματα ευαισθητοποίησης σε θέματα οικολογίας και περιβάλλοντος.

2.- Εκδηλώσεις για την προαγωγή υγιεινού-φυσικού τρόπου διατροφής και άσκησης.

3.- Προγράμματα κοινωνικής ένταξης ατόμων ή ομάδων με ξεχωριστά χαρακτηριστικά (άτομα με ειδικές ανάγκες, μετανάστες κ.τ.λ.)

4.- Προώθηση εναλλακτικών μορφών διαχείρισης ελεύθερου χρόνου.

5.-Παροχή εθελοντικής εργασίας, όπου καθίσταται δυνατό για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του κοινωνικού συνόλου.

6.-Σχεδιασμός και ανάπτυξη ολοκληρωμένων προτάσεων για βελτίωση πολιτιστικών-αθλητικών παροχών σε συνεργασία με δήμους, ατομικούς και συλλογικούς φορείς.

7.-Μελέτες που αφορούν την βελτιστοποίηση προγραμμάτων, συναφών με το αντικείμενο της Εταιρείας.

8.-Υποστήριξη προγραμμάτων για καλύτερες και ασφαλέστερες συνθήκες στον χώρο εργασίας. Όπως, και την υποστήριξη επιχειρηματικών προγραμμάτων που είναι φιλικά προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

9.-Προώθηση τρόπου ζωής και ανάπτυξης σύμφωνου με τις ανάγκες της οικολογικής ισορροπίας, τις λαϊκές παραδόσεις και τις ιστορικές αρχές του ανθρωπισμού.

10.-Ενθάρρυνση και ανάπτυξη της επικοινωνίας μεταξύ λαών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, πολιτιστικών φορέων και συλλόγων, οικονομικών φορέων, επαγγελματικών οργανώσεων, οργανισμών τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και συντονισμού συλλογικών δραστηριοτήτων με άλλες οργανώσεις της ημεδαπής ή της αλλοδαπής.

11.- Διαφήμιση και προώθηση υπηρεσιών εναλλακτικού τουρισμού και αγροτουριστικών καταλυμάτων που ενισχύουν τη τοπική απασχόληση

12.-Υλοποίηση ή συμμετοχή σε χρηματοδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα, καθώς και σε κάθε είδους προγράμματα, μελέτες και έρευνες, διεκπεραιώνοντας τις αντίστοιχες διαδικασίες.

13.-Οργάνωση ή συμμετοχή στην οργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων, ημερίδων, εκθέσεων, εκδηλώσεων επιμόρφωσης, ανταλλαγών και μεταφοράς τεχνογνωσίας.

14.-Υλοποίηση προγραμμάτων και συστηματικής πληροφόρησης με χρήση κάθε δυνατού μέσου επικοινωνίας (περιοδικών, τουριστικών οδηγών, εκθέσεων φωτογραφιών, δημιουργία ιστοσελίδων κ.τλ.) για την ανάδειξη πολιτιστικών δρώμενων, προώθηση της τοπικής και οικολογικής επιχειρηματικότητας, την προστασία φυσικών μνημείων, την προώθηση υπαίθριων δραστηριοτήτων και ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

15.-Οργάνωση εθελοντικών ομάδων οικοπεριηγήσεων στο φυσικό περιβάλλον και οργάνωση εκδρομών, κατασκηνώσεων για τη πνευματική ψυχική καλλιέργεια των συμμετεχόντων.

16.-Συνεργασία με άλλους φορείς ή Οργανισμούς που επιδιώκουν παρεμφερείς προς τους δικούς της σκοπούς και να υλοποιεί μαζί τους κοινά προγράμματα ή έργα.

17.- Διοργάνωση παιδαγωγικών προγραμμάτων για νέους και παιδιά, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς φορείς, με θέμα την ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας με βιοψυχοσωματική ισορροπία και οικολογική συνείδηση μέσω του παιχνιδιού, αθλητικών(π.χ κολύμβηση) και πολιτιστικών δρώμενων.

18.-Οποιαδήποτε άλλη πράξη που ενισχύει την επίτευξη του σκοπού της.

Πειραματική Εταιρεία Παιδαγωγικών Πολιτιστικών + (Συν) Κινητικών Δραστηριοτήτων

Πειραματικό Ιστιολόγιο